شام غـریبی و تک و تنها شدن رسید            هفت آسمان به سینه مولا محـن رسید
می‌گفت قطره قطره اشکش چرا چرا            رفتن رسید بر تو و ماندن به من رسید

با گریه کار غـسل شـبانه شـروع شد            با گـریه آسـتـین هـمه بـر دهـن رسید
آرام و بی‌صدا چـقـدر لطـمه می‌زدند            تا روی سنگ غسل غریبی بدن رسید
می‌خواست تا که فاطمه را رو نما کند            فریـادهای نـالـه و آه از حـسن رسـید
بیهوش شد حسن به گـمانم که باز هم            تا ماجرای کوچه و سیـلی زدن رسید
مانند بـاغ لالـه شده سـنـگ غـسـل او            از بس که لاله لاله گل از پیرهن رسید
آثار شـعـلـه‌ها نـفـسـش را بُـریـده بود            هرچه سرش رسید از آن سوختن رسید
اسـفـنـد روی آتـش غـم بـود دخـتـری            تا جـامـه بهـشـتی مـادر کـفـن رسـیـد
هنـگـام پـر کـشـیدن تـابـوت فـاطـمـه            تشیـیع جـسم پـرپـر هر چار تن رسید